De aanloop

Na ons fantastische avontuur in Noorwegen in september '22 besefte ik mij dat ik de energie en het groeiende zelfvertrouwen die ik kreeg door alleen maar in de bergen te wandelen wilde delen met anderen. Maar dan zodat mensen er écht het maximale uit kunnen halen voor zichzelf. Inclusief intensieve coaching dus!

Even terug naar 2019. Ik was nèt terug uit Amerika waar ik een behandeling gevolgd had voor de gevolgen van de zware hersenschudding en whiplash die maar niet over gingen. De behandeling was succesvol, maar het vertrouwen in mijn lijf was nog heel ver te zoeken (zie Van spring in 't veld naar bejaarde). Op RTL4 werd toen het programma Beau en de veteranen uitgezonden.
Een groep veteranen met PTSS werd meegenomen op outdooravontuur in de bergen van het prachtige Noorwegen. Ze werden niet alleen uitgedaagd om te overleven in de buitenlucht en daarbij alle weersomstandigheden te trotseren, maar ze werden ook intensief gecoacht door een organisatie genaamd Special Forces in Business.

Ik heb genoten van het programma, de mooie beelden van Noorwegen en de intense manier van coachen. Dat zorgde er destijds voor dat ik deze organisatie heb opgezocht. Op hun website werden verschillende reizen aangeboden en ik zocht contact. Wat wilde ik dit graag meemaken, maar mijn zelfvertrouwen was door de jaren daarvoor nog niet echt boven het nulpunt uitgekomen. Ik durfde (nog) niet...

Stukje vooruit naar september 2022. Tijdens onze wandelingen in de bergen ben ik mezelf gigantisch tegengekomen. Het gebrek aan conditie en het paniek zaaiende stemmetje in mijn hoofd die me vervolgens met lichte dwang terug de camper in probeerde te praten, maakten de wandelingen niet altijd even makkelijk. In het begin zakte de moed me volledig in mijn schoenen toen ik nog geen 200 meter bij de camper vandaan compleet buiten adem op een helling stond aan het begin van de wandeling naar de Preikestolen. De wandeling duurt 2 uur voordat je de Preikestolen bereikt hebt en daarna moet je ook nog terug. Dit ging nooit lukken... Ik stond op het punt om op te geven, toen ik twee mensen voetje voor voetje heel rustig langs zag komen. Er schoot een gedachte door mijn hoofd. 'Waarom altijd grote stappen willen zetten? Met kleine stapjes kom je er ook!' Het is al zovaak als metafoor tegen me gezegd, maar nu was het letterlijk de oplossing voor dit probleem! Ik besloot verder te gaan. Op een rustig tempo, kleinere stappen en even uitrusten wanneer ik moe was. Samenwerken met mijn lichaam. Het werkte! En halverwege merkte ik dat de uitrustpauzes steeds wat korter werden. Mijn lijf leerde sneller te herstellen, doordat mijn hoofd en lichaam beter naar elkaar luisterden. Mijn zelfvertrouwen groeide. Ik kon dit!

De Preikestolen bereiken voelde als een overwinning en nog zoveel meer! Een doorbraak! Ik had mezelf zojuist overtuigd dat ik tot veel meer in staat ben dan ik dacht!

Zo volgden er tijdens deze reis nog drie intensieve wandelingen. Elke keer bij de start hetzelfde gevecht met mijn innerlijke criticus en steeds ook weer de verbazing dat ik daar doorheen kon gaan. Wat een kado!

Toen we bij de laatste wandeling letterlijk de top bereikten en een onbeschrijfelijk uitzicht van 360° hadden, wist ik het zeker. Dit wil ik aan gaan bieden voor lotgenoten als een booster voor het vertrouwen in je lichaam. Want het is tot zo gigantisch veel in staat als je er goed mee samenwerkt!

Toen we thuis kwamen, wist ik wat me te doen stond. Meteen zocht ik vol enthousiasme weer contact met Arie van Special Forces in Business. Ik wilde weten wanneer de opleiding die ze aanbieden van start ging. Dit was het juiste moment!

De opleiding tot Outdoor Coach bestaat onder andere uit vier reizen:

Reis 1 beleef je als deelnemer
Reis 2 ga je mee als observator
Reis 3 mag je als coach aan het werk
En reis 4 organiseer je zelf, voor je eigen doelgroep, naar een bestemming die je zelf gekozen hebt.

De eerste mogelijkheid was om te starten in februari. De reis die dan vertrekt is de Arctic Edition. Tien dagen outdoor overleven in de sneeuw bij de hoge kust van Zweden. En outdoor is ook écht outdoor. Ook het slapen dus.... Hoe megavet is dat! Maar ook zo ontzettend spannend! En mijn innerlijke demotivator zou zichzelf niet zijn als hij nu niet volop zou proberen me tegen te houden. Wat ging ik ineens twijfelen... Doodeng was het en dit kon toch helemaal niet leuk zijn? Veel te koud en mijn conditie dan... Nee, dit was niks voor mij... Totdat een vriendin zei dat ze misschien ook wel mee wilde gaan. Ineens was alle twijfel weg. Jaaaaaaaa, samen konden we dit!

Meteen weer een gedachte in mijn hoofd. 'Waarom is het samen fantastisch en alleen onmogelijk? Mijn geluk mag niet afhangen van anderen... Dit moet ik ook alleen aankunnen!' Ik besloot me direct in te schrijven, zonder af te wachten of mijn vriendin wel of niet zou gaan. Deze keuze wilde ik helemaal zelf én voor mezelf gemaakt hebben. Ik ga. Punt.

Uiteindelijk gaat zij niet, maar dat maakt voor mij niet meer uit. Vol vertrouwen en enthousiasme ga ik de sneeuw in. En ja, ook met af en toe een klein beetje lichte paniek op de achtergrond. Want wat een avontuur gaat dit worden! Niet alleen qua reis, wat op zichzelf al vrij extreem is, maar ook qua coaching. O ja, ook de zwemkleding op de inpaklijst zorgt voor lichte spanning... We gaan het zien! Ik hou jullie op de hoogte!

(Ik wil in Zweden wel proberen om dagelijks een verslag te schrijven, maar zal deze pas achteraf gaan plaatsen, want tijdens de reis wil ik zoveel mogelijk offline en met mezelf bezig zijn.)