Na een fijne nacht met een heerlijk ochtendzonnetje rijden we verder op weg 362. Aan het einde slaan we linksaf weg 37 richting Miland op. Een klein stukje hiervan hebben we van de week ook al gereden, maar het is een mooie weg, dus dat is niet erg.
Verderop komen we langs het Vemork gebouw. Dit is het Norwegian Industrial Workers Museum. Ooit was dit het grootste waterkrachtstation van de wereld, nu opgenomen op de Werelerfgoedlijst van UNESCO. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is deze waterkrachtcentrale in handen van de Nazi's gekomen, die het gebruikten om zwaar water te produceren om atoombommen mee te kunnen maken. Na een mislukte poging van het Britse leger in 1942, werd in 1943 een Noorse eenheid gestuurd om de Nazi's te overmeesteren. Zij hadden als voordeel dat ze het gebied en het klimaat goed kenden. Op 28 februari 1943 lukte het om krachtstation te saboteren door een deel ervan op te blazen.
Vlak hierna rijden we het dorpje Rjukan in. Het voelt bijna als een soort Zuiderzee museum. Prachtige huisjes, de meeste perfect onderhouden! Ik ben zo om me heen aan het kijken dat ik vergeet foto's te maken...
Bij Miland gaan we weg 364 op. Ook deze hebben we al een klein stukje gereden. Als snel zitten we weer op onbekend terrein en we rijden deze weg tot Tinn Austbygd. Daar pakken we de Øvrebygde richting Veggli.
We willen richting Geilo en pakken daarvoor de fv 109. Het is een schattig smal weggetje met mooie huisjes. Ook rijden we de fv116 naar het staafkerkje van Nore.
Bij Rødberg rijden we de bergen in via de Rågrendvegen. Een weg die spectaculair begint, maar uiteindelijk wat teleurstellend wordt door het vele wegkappen van de bossen om er vakantiehuisjes neer te kunnen zetten. Over een jaar of vijf ziet het er vast weer prachtig uit...
Vlak voor Geilo komen we weer op weg 40 terecht. Ik weet dat weg 7 richting Eidfjord fantastisch is, want die loopt over de Hardangervidda, dus we besluiten nog een klein stukje door te rijden om een plekje voor de nacht te zoeken. We starten weg 7 met zon, maar al snel rijden we de dichte mist in. Ook zien we via Maps dat er voor Eidfjord een flinke file staat. Na wat onderzoek op Noorse nieuwssites lezen we dat er een aardverschuiving is geweest en dat de weg is afgesloten. Vanwege de mist besluiten we toch verder te rijden en we gokken erop dat de weg vandaag of morgen wel weer open gaat.
Heel de Hardangervidda ligt verscholen in een dikke mistlaag. We hebben beide flashbacks naar de Lofoten vorig jaar. Het moet hier prachtig zijn. Gelukkig zijn we hier al vaker met mooi weer geweest...
Onbedoeld rijden we toch verder dan we hadden gewild. De welbekende valkuil... Hier moeten we echt beter op letten, want we rijden vandaag écht belachelijk veel kilometers! Knuppels zijn we....
Vlakbij Eidfjord laten we de mist boven ons en rijden we het o zo ruige landschap in die de rand van de Hardangervidda te bieden heeft. De kracht van deze natuur moet je écht eens zelf ervaren! Het is niet te omschrijven... Ik word er dolgelukkig van! We vinden vlakbij Eidfjord een mooie plek om te overnachten. Morgen staan de allerlekkerste broodjes van Noorwegen op het menu! Vik Bakeri, we zien je morgenochtend!
Reactie plaatsen
Reacties
Prachtige foto's weer! En wat een verschillen in het weer op 1 dag.