Wanneer we gaan slapen schudt de camper regelmatig heen en weer. Is het niet door de wind, dan is het door het langsrazende verkeer. We staan langs zo ongeveer de drukste weg van Noorwegen en dat zullen we weten... Na een voor mij verschrikkelijke nacht, zoeken we daarom eerst een plekje om rustig te kunnen ontbijten.
Na een overleg komen we eigenlijk tot de conclusie dat we allebei wel een beetje verzadigd zijn van alle indrukken die we deze reis op verschillende vlakken hebben opgedaan. We besluiten daarom om koers te zetten richting de haven van Kristiansand, zodat we thuis nog een paar dagen hebben om alles te laten bezinken voordat we beide weer aan het werk moeten.
Onderweg doen we nog wat onverwachte bruggentrainingen en om 16.38 uur komen we aan bij de boot.
Het was een intense, een leerzame en op sommige vlakken een confronterende reis. Het reizen zonder vooraf geplande route is mij niet zo best bevallen. Al het uitzoekwerk wat normaal gesproken al klaar was, hebben we nu tijdens de reis moeten doen en dat was veel getuur op een klein scherm, zowel stilstaand als tijdens het rijden. Samen met het uitzoeken van de foto's, het schrijven van de blog en een brein die beeldschermen niet heel prettig meer vindt, was dat geen goede combi (dit had ik misschien van te voren kunnen bedenken, maar ik heb de hoeveelheid werk die hierin gaat zitten gewoon onderschat...). Ook zijn we dingen die we hadden willen zien of wandelingen die we hadden willen maken per ongeluk voorbij gereden. Van het meer de natuur in willen is sowieso helemaal niks terecht gekomen... En als laatste heeft het ons niet de rust gebracht waar we op gehoopt hadden. Dus nee, minder plannen was helaas niet de oplossing voor meer rust onderweg... Volgende keer méér plannen, zelfs de rust, en dan gaat het hopelijk beter.... 😉
Reactie plaatsen
Reacties