zaterdag 06 juni 2015, Lærdal , Noorwegen
Maar voordat we daarop kwamen hebben we eerst de 15 af gereden langs Grotli richting Lom. Ook een erg gaaf stuk natuur, waarin het lijkt alsof je in de prehistorie terecht bent gekomen. Reuzegrote keien die ooit eens van de berg naar beneden zijn komen rollen, die nu allemaal een beetje bemost zijn en waar vreemde kronkelige boompjes tussen groeien. Het is gaaf om te zien welke kleuren mos er allemaal zijn!
Er zijn veel wilde riviertjes die mij doen verlangen om met zo'n wildwaterbootje uit de Efteling met de woeste stroom mee naar beneden te varen... It would be a bumpy ride!! Oh yeah!!
Bij Lom draaien we rechtsaf de 55 op. Al snel brengt de weg ons steeds hoger en rijden we tussen de besneeuwde bergen. We blijven maar hoger en hoger gaan, tot wel 1440 meter. Alles is hier wit. Het is zaterdag, dus mensen zijn lekker aan het skiën en langlaufen. Best een vreemde gewaarwording in de zomer... Hier blijkt maar weer dat ik een echt winterkind ben. Zet mij hier maar neer met een stoel, een dekentje en een thermoskan thee en haal me over een paar uur maar weer op. Ik kan uren naar dit prachtige witte landschap kijken! Maar omdat we toch samen deze reis af willen maken, blijf ik in de camper en rijden we tussen de soms wel 5 meter hoge sneeuwwallen door.
Op een parkeerplaats stoppen we nog even. Daar is op een berg iets hoger dan de parkeerplaats, een uitkijkpunt (over het dal) waar je naartoe kan lopen. Op het pad ligt op sommige plaatsen nog wel een meter sneeuw. Het hekje die het paadje markeert komt er nog net bovenuit. Soms ook net niet trouwens.... We trekken onze wandelschoenen aan en lopen voorzichtig over waar wij denken dat het pad is. We zijn gelukkig niet de eersten die dat gedaan hebben, dus het is een kwestie van de voetstappen volgen en niet vallen. Boven aangekomen is het uitzicht magisch!
We rijden het laatste stuk van de 55, die vooral heel steil naar beneden gaat. 800 meter dalen binnen twee km is best een opgave voor de camper, dus af en toe stoppen we even om de remmen af te laten koelen. Daarna dalen we gelukkig wat rustiger verder naar de Lusterfjord. In Gaupne stoppen we om te eten, te tanken en water te vullen. Op zoek naar een plekje voor de nacht.
We besluiten de pont van Manheller naar Fodnes nog te nemen en parkeren de camper op een camping in Lærdal. We staan nu aan het begin van de beroemde Aurlandsfjellet, de Sneeuwweg. Daar schijnt de sneeuw nog hoger langs de weg te liggen. Het plan is om hem morgen te rijden. Ik voel me nu niet al te best, dus het kan ook overmorgen worden. We liggen ruim voor op schema, dus gelukkig kunnen we de tijd nemen als dat nodig is...
Reactie plaatsen
Reacties