Vandaag hebben we een flinke wandeling voor de boeg. Omdat je hier regelmatig helemaal alleen in de bergen loopt en we hopelijk ook nog een tweedaagse tocht gaan maken, hebben we ons hier thuis al redelijk goed op voorbereid. Want er kan onderweg vanalles gebeuren en dan is er zo afgelegen in de bergen niet zomaar hulp. Er gaat dus een heleboel mee in onze rugzakken wat we hopelijk niet nodig zullen hebben.
De tassen hebben we gisteren al ingepakt, dus wanneer we wakker zijn en ontbeten hebben, beginnen we aan de tocht omhoog. Met de auto zouden we nog 2,5 kilometer omhoog kunnen rijden (met zo'n 300 hoogtemeters), maar bij het weggetje staat duidelijk een bord dat deze route veel te steil is voor campers. Wij laten ons niet tegenhouden en gaan dus te voet. Een pittige warming-up...
Onderweg naar boven verklaren we onszelf een aantal keer voor gek, maar eenmaal bij het begin van de wandeling aangekomen, herstellen we tijdens een korte pauze erg snel.
De wandeling die we maken loopt van Våhaug in een rondje naar Vatnasetenuten. Het staat goed aangegeven en we gebruiken onderweg de app Ut.no. Wat een uitkomst!
De wandeling is prachtig! Bizar mooie vergezichten en wisselend landschap. De foto's spreken voor zich...
Onderweg leren we een heleboel. Tijdens de weg omhoog staan we regelmatig volledig buiten adem even stil. Oké, dit is heftig. En onze conditie kan beter... en we kunnen door. Even later weer hetzelfde.... We leren het landschap op de kaart inclusief de hoogtemeters begrijpen. We leren veel over de gewassen en dan vooral waar je wel en niet je voeten neer kunt zetten om niet weg te zakken in zompig mos of andere nattigheid... Ook leren we dat we veel meer kunnen dan we vooraf gedacht hebben. Een menselijk lichaam kan zo gigantisch veel!
Na 7,5 uur en volgens mijn horloge 234 verdiepingen geklommen en weer afgedaald te hebben, hebben we in totaal zo'n 15 km gelopen. We zijn kapot en trots op onszelf dat we het gedaan hebben!
We zoeken snel een camping zodat we kunnen douchen en duiken dan waarschijnlijk niet al te laat ons bedje in...
Reactie plaatsen
Reacties