Vervolg route 17

Gepubliceerd op 1 juni 2015 om 22:26

maandag 01 juni 2015, Vennesund, Noorwegen

 

Vannacht weer heerlijk geslapen. We doen niet anders hier. Voor Steef is dat niet zo vreemd, maar ik had nooit gedacht dat het mij zo goed af zou gaan... De schone Noorse lucht doet wonderen! En gelukkig is de camper goed donker te krijgen!

Zoals gister al gezegd zouden we eerst gaan pinnen in Mo i Rana. Voor de zekerheid nog even aan de plaatselijke postbezorgster én -ophaalster gevraagd of er niet toevallig een pinautomaat wat dichterbij zat, maar die legde ons uit dat we dat soort dingen in Noorwegen niet hoeven te verwachten. Ze heeft ons nog wel vriendelijk verteld waar de dichtsbijzijnde Minibank is, zo'n 70 km verderop... Op naar Mo i Rana dus. En ach, wat is nou drie kwartier rijden als je niks te doen hebt...

Bij de pinautomaat trok degene voor ons helaas nèt het laatste geld uit de muur, dus moesten we op zoek naar een andere. Dan maar met onze kubus het centrum in. Hier zit ik dan weer met samengeknepen billetjes op de bijrijdersstoel... Smalle en onoverzichtelijke weggetjes met hobbels, kuilen en onzichtbare drempels (waar je met je huis op wielen inclusief inboedel niet met 40 km per uur overheen moet knallen...) Nadat ons dat 1x overkomen is, kijken we wel beter uit! Gelukkig snel een automaat met inhoud gevonden, dus we kunnen met de volgende pont mee.

Weer terug op de 17 zijn we ook zo bij het volgende pontje. Het is ondertussen kwart voor drie en we hebben het gevoel dat de dag nog moet beginnen! De tijd gaat hier zo ontzettend snel!!

De navigatie geeft aan dat er ook hier in het dorp gepind kan worden, wat zou betekenen dat we onze reis terug naar Mo i Rana voor niks hebben gemaakt. We checken maar niet of het klopt...

Op de pont van Nesna naar Levang verlaat iedereen zijn auto. Wij zijn nieuwsgierig, dus doen het ook. Blijkt boven in de boot een heel zitgedeelte te zijn. Vlak voor aankomst gaan we weer terug naar de camper. De boot legt aan, gaat open en iedereen rijdt de kade op zonder te hebben betaald! Dat was dus dubbel voor niks een ritje naar Mo i Rana... Wat maakt het uit.... We hebben vakantie....

Vandaag wordt Steef zijn angst werkelijkheid. We moeten de eerste hoge brug over. Het regent en het waait behoorlijk, maar we rijden dapper, maar rustig, door. De brug begint hoog, loopt vervolgens in een bocht naar beneden waar de weg verder gaat over een smalle strook land. Vooral de flinke windvlagen die de camper vangt als we achter de pilaren van de brug vandaan komen zijn eng! Maar de hindernis is overwonnen en we kunnen een plekje zoeken zodat Steef even een sigaretje kan roken. Goed gedaan lieffie! Trots op je!!

 

Dit stukje van route 17 vinden we allebei wat minder spectaculair. Nog steeds prachtig, maar we zijn mooier gewend... En ook nu, rijden we precies op dat moment weer een stuk natuur in wat onbeschrijfelijk mooi is... Een droog stuk fjord, waar denk ik alleen bij vloed water in staat. Hele mooie kleuren zand met rotsen erin en waar het water begint is het helder blauw! Vlak daarna rijden we over een wildrooster. We komen in een gebied waar de schapen, van een bewoner van dat stuk, gewoon lekker los lopen. Daar zien we bij een meertje ook nog een eland met twee kalfjes! Schattig!!!

We pakken nog twee pontjes (één daarvan was de stop-pont bleek tijdens de vaart...) en we benutten de wachttijd vooraf door vast te koken en te eten. Daarna op zoek naar een plekje om te overnachten. Nu is het alweer 22.00 uur, het was weer een lange dag. Snel de boiler aan, lekker douchen en naar bed. Morgen weer een dag!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.