maandag 08 juni 2015, Flåm , Noorwegen
Het eerste bord die vertelt dat we voor de Aurlandsfjellet rechtsaf moeten, baart ons zorgen. Een groot stuk oranje tape dwars over het bord. Het zal toch niet...
We rijden terug naar de camping en vragen of de weg al open is. Helaas. Maar volgens de receptioniste zou hij misschien vandaag open gaan. Voor de zekerheid vragen we het ook nog even bij een vriendelijke mevrouw van de Tourist Information. Ook hier helaas een negatief antwoord. Er ligt ontzettend veel sneeuw en het is boven in de bergen slecht weer. We kunnen de gok wagen, maar eigenlijk weet ze zeker dat we dan rechtsomkeert moeten maken. En aangezien dat dat met onze zeven meter lange camper op een smal bergweggetje geen gemakkelijke opgave is, moeten we ook de Sneeuwweg laten schieten. Het kost me even om me hierbij neer te leggen en de teleurstelling te verwerken. Ik had me hier zó op verheugd!!
In plaats van een prachtige weg door de sneeuw van 48 km, waar we waarschijnlijk wel een halve dag over zouden doen, rijden we nu in een dikke 20 minuten door een donkere tunnel van bijna 25 km. Verschrikkelijk!
Vanuit Aurland, waar we de tunnel uitkomen, proberen we nog wel bij het uitzichtpunt Stegastein te komen. Vol goede moed rijden we het smalle straatje in die meteen al steil omhoog gaat. We hebben aan beide kanten van de camper niet meer dan 20 cm wegdek over en als je tegenliggers krijgt is dat niet genoeg. Gelukkig zijn er plekken om te passeren, maar dan moet één van de twee dus achteruit. Meestal gaan de auto's wel terug, maar als we op een gegeven moment neus aan neus met een andere Nederlandse Hymer staan, zijn wij de klos. Ik vind achteruit met dit ding normaal al spannend en op een steil en smal bergweggetje zonder railing gewoon doodeng, dus mijn opgebouwde beetje energie is gelijk weer tot ver onder het nulpunt gezakt. Stefan zit ook niet helemaal ontspannen... Het lijkt er niet op dat we er bijna zijn, dus we besluiten om op een oprit van een huis te keren. Het was leuk geprobeerd...
We rijden door naar Flåm om daar met de boot door de Næroyfjord te varen. Het is gelukkig lekker weer en uiteraard wéér een bijzonder mooi stukje natuur! We varen in twee uur tijd van Flåm naar Gudvangen en worden daar met een taxibusje opgehaald en teruggebracht.
We zijn nog even in verwarring gebracht door een meneer die zei dat we naar de bushalte aan de weg moesten lopen. Gehaast die richting op gegaan (we hadden nog twee minuten...) om vervolgens door ons busje voorbij gereden te worden die richting de uitstapplaats van de boot reed. Wij weer gehaast achter het busje aan en gelukkig heeft hij ons niet laten staan.
Bij het instappen in het busje viel mijn oog op de deurmat van Bruggink Caravans & Campers, die bovenaan het trapje lag. Verbazing maakte plaats voor verwarring om vervolgens over te gaan in argwaan. Vriendelijk maar doordringend heb ik de chauffeur aangekeken en gevraagd hoe hij aan die mat kwam. Hij keek me een beetje schaapachtig aan en in mijn beste Engels heb ik uitgelegd dat die mat van het bedrijf is waar wij onze camper hebben gehuurd. Hij wist niet hoe die mat daar kwam en Stefan wist zeker dat het niet die van ons was, dus ik heb het erbij gelaten. Bij de camper aangekomen gelijk gecheckt en idd, die van ons lag nog precies hetzelfde bovenaan ons eigen trappetje! Toeval bestaat niet zeggen ze... Hoeveel Bruggink deurmatten zouden er rondslingeren in Noorwegen?
Morgen willen we nog met het treintje van Flåm de berg op, dus hebben we tussen Aurland en Flåm een erg mooi plekje gevonden voor de nacht.
P.S. Let bij de foto met de keien even op het schaap! (Ter vergelijking hoe groot de keien hier zijn...)
Reactie plaatsen
Reacties